Week 7 is altijd een leuke maar drukke week, nog volop bezoek, socialiseren, de dierenarts en de chipper die
komen, karaktertestjes afnemen en voorbereidingen treffen op de grote verhuizing....
Dit keer een week met een rouwrand, leven en dood zo schokkend dicht bijelkaar. Twee dagen na de 6 weken
enting werden 2 pups vlak na elkaar ziek, pupje rose begin van de nacht. Van het een op het andere moment begon
ze te gillen en raakte in paniek, in een shock. Gelijk dierenarts gebeld, die dacht aan puppy-buikkramp en zag geen
reden om iets te ondernemen, ze viel ook snel weer in slaap. De volgende ochtend begon het weer en toen zijn we
direct naar onze eigen dierenarts gereden waar ze in totaal 3 dagen aan het infuus heeft gelegen....het leek even beter
te gaan tot we werden gebeld dat het zo niet meer kon, ze ging zo hard achteruit dat we het besluit moesten nemen
om haar uit haar lijden te verlossen.... Dat was erg ingrijpend, ze was bijna zover om naar haar nieuwe
familie te gaan en nu was ze er niet meer. Als fokker maak je dit soort dingen mee maar het went nooit...
Gelukkig mocht teefje geel na 1 nacht infuus weer naar huis en is helemaal opgeknapt. De anderen hadden nergens
last van, zoals we gewend zijn.

Wij blijven achter met een hoop vraagtekens, wat is er gebeurt, de dierenarts denkt ook aan reactie op de enting
maar we zullen het nooit zeker weten. Omdat het vaker voorkomt na een enting (gelukkig zelden) gaan wij wel goed
nadenken over het standaard ent-schema en de alternatieven.
 

eindelijk lekker buiten...	ze vinden het heerlijk!
ze kijken hun oogjes uit!	allebei een speeltje :)
en het is lunchtime!	dat heeft weer gesmaakt
dierenarts en assistente komen de pupjes onderzoeken en enten	de chipper komt chippen en DNA afnemen van iedere pup